Uykusuz Geyikler

yeni doğum yapan anne tek kelimeyle aslında allak bullaktır, baba da öyle. saatler günler aylar çok hızlı ama çok zor geçer uykusuzluk bebeğine göstermen gereken ilgi bitmeyen ağlamalar… Uzaktan bir çok kişi yeni doğmuş bebek sahibi anne ve babalara bakarak onların yeni yaşamlarını sadece mutluluk ve sevinçle karşılıyor onların o sırada psikolojilerinin ne durumda olduğunu düşünen kimse olmuyor. Bu durumu bir kez olsun yaşamış olan her insan yeni anne ve baba olmanın nasıl zor bir şey olduğunu biliyor olmalı ama unutuyor mu yoksa unutmayı mı seçiyor bilemiyorum.
Ben artık yeni bebek sahibi olan insanları çok ama çok iyi anlıyorum ve ne kadar yardıma ihtiyaçları olduklarını biliyorum. Fiziksel yardım, manevi yardım ama mutlaka yanlız bırakmamak ve olabildiğince yanlarında olmak gerekiyor. Sadece anne değil çalışmak zorunda olan uykusuz babalara da haksızlık etmemek gerekir, uykusuzluk korkunç bir şey. Ben artık bunu anlıyorum. Sonra loğusalık çok zorlu bir aşama. Resmen ameliyattan çıkmış ve bebeğini emzirmeye çalışan uykusuz bir anne ve babanın yanında özellikle ilk günlerde yardım amaçlı gelen aileler, aynı evde kalış sürelerine de dikkat etmek zorundalar. Bu kadar kritik bir dönemde uzun süre aynı evi paylaşmamaları ve hiçbir beklentiye girmemeleri gerekir.Onların o sırada tek görevi sadece yardım olmalı. Ama ne yazıkki olaylar asla böyle gelişmiyor özellikle Türkiyede bakış açısı oldukça farklı, insanlar diğerlerinin psikolojisiyle ilgilenmedikleri gibi onların mutlu olaylarını bile umursamamayı seçiyorlar eğer kendileri o dönemde mutsuzsa. Ben 8 aydır bu durumda olan bir anneyim ve bütün bunlara ek olarak hamilelik döneminde babamı kaybettim. O dönemde çalışmadığım için mutluyum çünkü belki de bir çok işyeri gibi benimki de ruhsuz bir ortamdı. Şimdi dünya tatlısı bebeğimle hergün çok mutluyum ve UYKUSUZUM